Varoluşun Kıdemli Sebebi Olan Sevgi...

Ne Aziz ne de matlaştırdığımız bir duygu....

İçimizde bizi sevmeye iten sevilmekme midir acaba? Zira azalan sevgiler adavete teşvike  kokuyor  gibi.

Eksİk yanımızı  keşfetmek için sevgilerimizden yola cıksaydık ömür tramvayında... Raylarımız bizi mütemadiyen karşılık beklediğimiz harcanmış lık  duygusuna  sürükleyecek sanki...

Şuracıkta tamda aklıma geliverdi

Hindistan’ın bayraktar isimlerinden Mahatma Gandhi’nin bir duâsı var. Gandhi  derki :“Allah’ım! Kendimi sever gibi başkalarını sevmeyi; başkalarını yargılar gibi kendimi yargılamayı öğret bana!"

Düşündükce  Çılgına döndüğümüz sevgiyi yanlış kullanmanın (özelliklede sosyal medya sevgileri) ve dahi (bir paylaşımından dolayı düşman  bellediğimiz sevilesi  insanları kırmak gibi) durumlardan kurtulmanın yolları var elbet...

Mü’minlerin hata ve kusurları, hatta kötülükleri karşısında uhuvvetimizi bozmadan yola devam etmeliyiz.

Hatta ustadım da derki “Nefsini itham eden, kusurunu görür. Kusurunu itiraf eden, istiğfar eder… İnsan, garaz damarıyla, sinek kanadı kadar bir seyyie ile dağ gibi hasenatı örter, unutur, mü’min kardeşine adavet [düşmanlık] eder.”

Hatta içimizdeki adavete de şöyle yön çizer: “Adavet etmek istersen, kalbindeki adavete adavet et, onun ref’ine çalış. Hem en ziyade sana zarar veren nefs-i emmârene ve hevâ-i nefsine adavet et, ıslahına çalış. O muzır nefsin hatırı için mü’minlere adavet etme. Eğer düşmanlık etmek istersen, kâfirler, zındıklar çoktur; onlara adavet et. Evet, nasıl ki muhabbet sıfatı muhabbete lâyıktır. Öyle de, adavet hasleti, her şeyden evvel kendisi adavete lâyıktır.”

İnsanlarla aramızdaki her bağı kurmakla, korumakla ve yaşatmakla yükümlü olduğumuz uhuvvet, “eleştiri silâhının” o mahrem alana girmesini istemez.

Farkındayız, ya da değiliz; ama bir imtihan konumuzdur bu bizim!

Şüphesiz nefsin kendisini yargılayıp, başkasını serbest bırakması kolay bir reçete değildir.

Zordur ve pahalıdır!

Pahası Allah’ın rızasıdır, rahmetidir, tevfikidir, yardımıdır… Sevaptır ve cennettir!

Zordur; çünkü cennetin fiyatıdır! 

İçimizdeki-–şeytan artığı—adavet tohumlarını daha çimlenmeden kurutmamız bundan önemlidir. Ölünceye kadar savaşımız budur bizim....

Yaradılış gayemızın en kavi  sebebi olan sevgi ile ahlak-i muhammediye varılacağı gibi...

Kin ve hırs ile iblise uşaklık (hafazanallah), yapılır hale gelebiliriz....

Yarabbi sen bizi Yahudi  geleneklerine  uymamış  sevgi dolu  Ümmet eyle....