Babam varken herşey güzeldi…Daha zevkli ve renkliydi hayat…Ufak tefek arızalar olsa da, tat vardı hayatımızda….Geç mi anladık ,yoksa geciktik mi biraz hayatı yaşamaya, anlamaya; bilemiyorum…?
Babam varken herşey güzeldi…Daha zevkli ve renkliydi hayat…Ufak tefek arızalar olsa da, tat vardı hayatımızda….Geç mi anladık ,yoksa geciktik mi biraz hayatı yaşamaya, anlamaya; bilemiyorum…? Fakat dünya bize mi küstü insana mı hepimize mi, cevaplanası bir cendere var insanoğlunun bitmeyen arzu ve doyumsuzluğunda topyekûn yok ettikleriyle.
Öyle ya, ya ruhu mücerret ya da et ve kemik ya da her ikisini birden toplamalı insan... Dünya onu istiyor belli ki.
Ama kıyamet kopacak, hep ufak ufak kopuşlarla ve insan hep kendi sonuna oynayacak hunharca acımasızca…
Düşünmeden, tartmadan…
Velhasıl insan yok olacak; paylaşmadığı, gülücükler dağıtıp tebessüm etmediği sürece...
İnsan kirlendikçe, tabiat, hayvan, kâinat kirlenecek.
İnsan kendi ateşini de kendi yakacak belli ki.
Cennet mi, o'nun hayalini hangimiz " ben vicdanen rahatım". Diyebilerek kurabilecek…
Basit hadiselerden kıyametler koparanlar mı, yoksa kendine cennet vadelidenler ve biat ettikleri mi?
Garantisi olan varsa, dünyayı inşa etmeyi bıraksın…
Ama biz dünyayı, iyilik, dostluk adalet, hayırlı işler yaparak inşa etmeye devam edeceğiz.
Öyle ya; emrolunduğun gibi dosdoğru ol ,hitabına muhatapsak, olmamız gereken olgunluk ,sonumuzdaki yol işaretleriyle dolu bir istikamettir.
Sevebiliyorsanız, severek başlayın, aşkın tuzakları ve kandırmacasıyla değil.
Hadin muhabbetiniz bol olsun, yeni dünyaya kucak açanlara hayat ; afiyet ve sağlık sunusu sunsun.
Sizlere selamım olsun.
